Użytkowanie lasu, w obecnych realiach leśnictwa wielofunkcyjnego, jest dziedziną, która realizuje cele hodowli i ochrony lasu zgodnie z wytycznymi dotyczącymi urządzania gospodarstwa leśnego. W zmieniających się warunkach przyrodniczych przyjmowane cele hodowlano-ochronne realizowane są poprzez użytkowanie lasu, które pozwala na zachowanie właściwego stanu sanitarnego lasu, poprawia strukturę przestrzenną i wiekową, a w rezultacie zapewnia trwałość lasu i ciągłość jego wielofunkcyjnej roli dla przyszłych pokoleń.  

            Nadleśnictwo działa na podstawie 10-letnich Planów Urządzenia Lasu, opracowanych przez  Biuro Urządzania Lasu i zatwierdzanych przez Ministra Środowiska. Plan ten zgodny jest z zasadami zrównoważonej gospodarki leśnej, która zakłada:

- zwiększenie zasobów leśnych poprzez planowanie pozyskania drewna w zależności od przyrostu miąższości i poprzez planowanie dodatkowych zalesień,

-zwiększenie odporności ekosystemów leśnych poprzez popieranie różnorodności genowej, gatunkowej i strukturalnej, wykorzystywanie procesów naturalnych i dostosowywanie gatunków do warunków siedliskowych,

- zapewnienie odpowiedniego poziomu pozyskania produktów leśnych tak w okresie bieżącym, jak i w przyszłości, przy minimalizacji negatywnego wpływu na środowisko,

- popieranie różnorodności biologicznej w ekosystemach leśnych przez preferowanie odnowień naturalnych, wprowadzanie gatunków rodzimych, ochronę cennych biotopów,

-zachowanie funkcji ochronnych lasów,

-utrzymanie innych funkcji społeczno-ekonomicznych.

            W strukturze wiekowej lasów Nadleśnictwa Karnieszewice dominują drzewostany w wieku od 51 do 60 lat, Drzewostanów ponad 100 letnich jest  w Nadleśnictwie 17,53 %. Aktualnie przeciętny wiek drzewostanów Nadleśnictwa wynosi 69 lat.

            Średnioroczny plan pozyskania drewna w bieżącym planie urządzenia lasu na lata 2017 – 2026 wynosi 110 tys. m³ grubizny, z czego 53 % to użytki przedrębne. W użytkowaniu rębnym przeważają cięcia zrębami częściowymi, które stanowią ok. 88 %.

            W celu osiągnięcia pożądanych docelowych składów gatunkowych odnowień w poszczególnych typach siedliskowych lasu i wyodrębnionych siedliskach przyrodniczych oraz dla zapewnienia najkorzystniejszych warunków wzrostu i rozwoju zrealizowanych odnowień zastosowano sposoby zagospodarowania lasu i rodzaje rębni zgodnie z ustaleniami Komisji Założeń Planu (KZP), Narady Techniczno Gospodarczej (NTG) i Zasadami hodowli lasu.